تبخیر زمانی رخ می دهد که یک ماده مایع به گاز تبدیل می شود. هنگامی که آب گرم می شود تبخیر می شود. هنگامی که مولکول های آب بخار می شوند، مولکول ها به قدری سریع حرکت می کنند و مرتعش می شوند که به درون جو فرار می کنند.

تبخیر بخش بسیار مهمی از چرخه آب است. گرمای خورشید یا انرژی خورشیدی، نیروی فرآیند تبخیر را فراهم می کند. انرژی خورشید رطوبت را چه از خاک باغ و چه از بزرگ ترین اقیانوس ها و دریاچه ها می گیرد. هنگامی که آب در معرض گرمای خورشید قرار می گیرد از سطحش کاسته می شود.

اگر چه به دلیل تبخیر، سطح دریاچه، استخر و یا لیوان آب پایین می آید، اما مولکول های آبی که فرار کرده اند ناپدید نمی شوند. آنها در جو باقی می مانند و بر رطوبت یا مقدار نم درون هوا تأثیر می گذارند. مناطقی که دمای بالا و حجم های بزرگ آبی دارند (مانند جزایر گرمسیری و باتلاق ها) معمولاً به این دلیل بسیار مرطوب اند. آب تبخیر می شود اما به صورت بخار در هوا باقی می ماند.

هنگامی که آب تبخیر می شود، به شکل گیری ابرها کمک می کند. سپس ابرها رطوبت را به صورت باران یا برف رها می کنند. آب مایع روی زمین جاری می شود و تبخیر می شود و این چرخه بارها و بارها از نو آغاز می شود.

عوامل زیادی بر چگونگی تبخیر تاثیر می گذارند. اگر هوا مسدود شده باشد یا با موادی دیگر اشباع شده باشد دیگر به اندازه کافی جا در آن وجود نخواهد داشت تا مایع به سرعت تبخیر شود. وقتی رطوبت هوا 100 درصد است، درواقع هوا با آب اشباع شده و آب دیگری نمی تواند تبخیر شود.

فشار هوا هم بر تبخیر اثر می گذارد. اگر فشار هوایی که بر سطح یک حجم آبی وارد می شود بالا باشد، آب به راحتی تبخیر نمی شود. فشار بالا، آب را به پایین هل می دهد و برای آب دشوار می شود تا به صورت بخار به جو فرار کند. توفان ها اغلب سیستم های فشار بالا هستند که از تبخیر جلوگیری می کنند.

واضح است که دما نیز بر این که تبخیر با چه سرعتی انجام می شود تأثیر می گذارد. آب داغ در حال جوشیدن به سرعت به صورت بخار تبخیر می شود.

تبخیر در مقابل میعان قرار دارد. میعان فراید تبدیل بخار آب به آب مایع است.

منبع:

http://education.nationalgeographic.org/encyclopedia/evaporation/