چیچن ایتزا اثری باستانی از تمدن مایا است که در کشور مکزیک واقع شده‌است. کلمه چیچن ایتزا به معنی «در کنار دهانه چاه ایتزا» است که خود «ایتزا» احتمالاً در زبان مایاها به معنی جادو یا جادویی بوده‌است. این اثر جزو میراث جهانی یونسکو به‌شمار می‌رود.

برای مشاهده جزئیات بیش تر به ادامه مطالب مراجعه فرمایید.

اهرام چیچن ایتزا واقع در مکزیک به زبان مایایی به معنی دهانه چاه ایتزا میباشد و در هفتاد و پنج مایلی مریدا پایتخت یوکاتان مکزیک واقع شده است. این فرهنگ غنی به طور تقریبی شش مایل مربع را پوشش میدهد و ارتباط مستقیمی با سبک تولتک مایایی دارد و دارای هفت بنا با تزییناتی است که نشان دهنده مردان جنگی و سلحشور، همانند فرمانده تولاست میباشد. جاذبه اصلی اش در هرم مرکزی پلکانی و مربعی است و بلندای تقریبی هفتاد و پنج فوت دارد. قلعه ال کاستیلو به معنای مار اراسته با پر است، در انواع فرهنگهای meso american نماد خدایی دارد که عکسش را در ادامه خواهید دید. هرم دارای طرح خاص نجومی همراه با بازی نور و سایه میباشد که در 21 مارس بدن خیالی مار از نوک هرم به طرف پایین پلکان نزول می کند.

در پشت ال کاستیلو زمین بازی بزرگی است که در زمان های قدیم مردان مایایی بازی پوک تا پوک را در آنجا برگزار می کردند. در بازی مذکور باید توپ را به حلقه ای که 7 متر تا زمین فاصله داشت جای می دادند. بزرگترین زمین بازی 168 متر درازا و 70 متر پهنا داشت. معبد چاک مول شامل دیواره ها و ستونهایی با کنده کاریهای رنگی بسیار زیبا از مارهای اراسته با پر و جنگجویان و کشیشان است این بنای به جا مانده تنها بخشی از عظمت واقعی ان را نشان می دهد. سه ماسک با بینی های بزرگ روی دیوارهای بیرونی آن کنده کاری شده است. در داخل سردابش نقاشی هایی روی دیوار موجود است که حاکی از جنگ وزندگی روز مره می باشد میز و نیمکتهای محراب شاید برای جلوس بزرگان مورد استفاده قرار می گرفت.

بناهایی در آنجا وجود دارد که سالیان متمادی آرامگاه بود. هر 52 سال مایاها و دیگر مردمان باستان دسته ای از سالها را برای پایان دادن یک دوره در نظر می گرفتند. صحن ونوس و چاه مقدس آنها به طور شاخصی اشکال جمجمه ای را در خود دارد. دیگر بنای آن خانه قرمز یا چیچن جاب به معنای سوراخ کو چک که اشاره به سقف آهگی اش می باشد است. و صحن بسیار بزرگش با قطعات قرمز رنگ مفروش شده این بنا شامل یک سرسرا وسه اتاق است. و نوشته هیروگلیف برجسته ای در اتاق اصلی نمایان می باشد. و در قسمت شرقی آن میدان توپ به همراه نقش برجسته ای به سبک تولتک مایایی وجود دارد که می بایستی به منظور اهداف ملی و مذهبی مورد استفاده قرار می گرفت.

رصدخانه یاcarcol،که تداعی کننده پلکان مار پیچی منتهی به طبقه فوقانی ساختمان است، توسط انجمن اختر شناسان استفاده می شد. و نور خورشید ستاره ونوس یا زهره از سه پنجره بالا قابل مشاهده می بود.کلیسای کوچکی که تنها شامل یک اتاق و باهویتی شبیه صومعه nunnery با تزیینات فراوانی روی سر در بلند خود وجود دارد. قابهای چوبی سوخته این بنا شامل گچ نمایی به سبک یونانی است. ویژگی اصلی این سردر ماسک بینی بزرگ شاخصی است که به صورت الهه جلب توجه میکند. همچنین چهار حامل گوشه ی آسمان نیز در گوشه ی قابهای چوبی زانو زده اند. این سازه بهترین نمونه معماری به سبک پوک در چیچن ایتزا است. معبد دیگری وجود دارد که تصاویر کنده کاری شده ای از مردمان و گیاهان و جانوران که توامان خیالی و واقعی است روی دیوار هایش موجود می باشد و توسط دو مرد جنگی احاطه شده است. در ضمن در طول کاووش هدایایی نیز در انجا کشف شد.

بین سالهای 500 تا 900 میلادی چیچن ایتزا بسیار پر جمعیت بود. عقیده دانشمندان بر این است که ساکنین آنجا مابین سالهای 900 تا 1300 آن مکان را ترک کردند. و به گفته آنان خدایان مایایی chac و Toltec نیز در آنجا قرار داشت. اگر اسپانیایی ها قصد کشتن کشیشان مایایی و سوزاندن کتابهایشان را نمی کردند حالا بسیاری از پرسش های ما بی پاسخ نمیماند! ویرانه های چیچن ایتزا به دو گروه اصلی تقسیم میشود یک گروه متعلق به دوره کلاسیک مایاست که بین قرن هفتم تا دهم میلادی ساخته شد و در آن زمان شهر به عنوان مرکز تشریفاتی استفاده می شد. گروه دیگر مربوط به دوره تولتک مایاست که بین قرن دهم وسیزدهم میلادی است که شامل دیوار مقدس و بسیاری از ویرانه های به جا مانده است. چیچن ایتزا ابتدا از کشاورزی پر رونقی برخوردار بود ولی رفته رفته به هنر و علوم روی آورد. و بعد به یک مرکز مذهبی تبدیل شد. گواه این مطلب خانه قرمز (معبد نانری) کلیسا و معبد است که همگی در سطور فوق ذکر شده است.